Gamle Norig, nørdst i grendom
Er vårt eiget ættarland
Der er hav, som heilt åt endom
Leikar um den lange strand
Der er vikar og votn og øyar
Tusund fjordar og tusund fjell
Snøydor, der sjeldan snjoen tøyar
Dalar, der fossen diger fell

Leid er vel den lange vetter
Endå grøn vår granskog stend
Og når lauv i lidom spretter
Fagre leter fær vår grend
Store dagar og stutte næter
Lida lett om den ljose jord
Strand og fjord og fjell og sæter
Skiner av sol frå sud og nord

Born av deim, som bygde landet
Er på tuftum endå til
Garden stend i gamle standet
Bygd og bøtt som bonden vil
Van til møda, meir en til kjæla
Leikar lyden på land og sjo
Giv han sitje med sømd og sæla
Trutt på tuftom i trygd og ro!