Þar sem melrakkinn liggur
í leyni fyrir mér

Ég arka einn út í auðnina
og reika þar um úrkula vonar
En holtaþ ór skúgga minn eltir
hræbítur hefur bragðað blóð

Melrakkinn dansar nú enn á ný

Við, semengin nöfn lengur berum
reikum nú um fjöll og dal
Þar dansar þögnin við dauðann

Sársoltinn dýrbítur nú blóðið bragðar
Það er ekkert ljós til lífs
melrakkinn í myrkrinu býr
Ekkert er um braðina
vonlítill að þrotum er kominn

Þar sem melrakkinn liggur
í leyni með mér
Dýrbitar hafa bragðað blóð
holtapór tórir veturinn