Kalbim sanki kavgalar aþklarla yoðruldu
Bir öfke ve bir isyan bir hýrstýr gidiyordu
Yabancýydým kendime
Sevgin bedenimde yalnýzlýðý örüyordu

Bir hasret acýsýnda bir an kendimi gördüm
Bakýþým bencil gibi oysa insancýl özüm
Bir umut çiçek açtý sanki gözlerimde
Yarýnlara dostça güldüm

Artýk bir baþka duygular
Bir baþka dünya
Ýnsanlar gerçek yolunda
Hoþgörüyle mutluluk var yanýmda

Duygular yüreðimde yýllarca boðuþtu
Artýk o deli nehir denizler de duruldu

Geçip gitti fýrtýna
Rüzgar meltem oldu
Yaðmur oldu
Güneþ oldu