Miecze ku słońcu!
Nasza krew północna - nie z ognia, lecz z lodu!
Stajemy do walki, niesiemy zniszczenie
Pod skrzydłem kruka żyjemy, giniemy
Serce ze stali strachu nie zna
Nie zna litości, nie wie co lęk
Wielu tu dzisiaj w proch obrócimy
Nim powrócimy na przodków ląd

Bogowie asgaardu chronią nas
Za nich walczymy, za wieczną chwałę
Niech pieśni chwalebne nasze czyny sławią
Jeśli ostatni nam przyjdzie stoczyć bój
Serce ze stali strachu nie zna
Nie zna litości, nie wie co lęk
Wielu tu dzisiaj w proch obrócimy
Nim powrócimy na przodków ląd

Krew jak pot ścieka po kolczudze
I z każdym krokiem Iść coraz trudniej
Lecz póki w ręce utrzymam topór
Będę ze śmiercią walczył do utraty tchu!
Serce ze stali strachu nie zna
Nie zna litości, nie wie co lęk
Wielu tu dzisiaj w proch obrócimy
Nim powrócimy na przodków ląd