เพราะวันนั้นใช่ไหม
คืนวันที่เจ็ดสิงหาคม
ที่เธอกับฉันติดฝนด้วยกันอยู่เพียงลำพังแค่สองคน
เรานั่งคุยกันอย่างไม่มีเบื่อถึงแม้ว่าฝนจะซาลง
ฉันคิดว่าเธอคงมีความสุข
ที่เราได้อยู่ด้วยกันจนฉันตัดสินใจ
บอกความรู้สึกที่มีกับเธอไป ฉันกลั้นใจ
บอกเธอว่าฉันรักเธอมากเท่าไร ฉันเข้าใจ
ว่าเธอคงคิดเหมือนกันกับฉันไง
แต่เธอกลับบอกว่ากลับกันเถอะ
และเริ่มจะห่างจากกันไป

แค่วินาทีนั้น และเพราะไม่กี่คำ
ไม่ทันระวังต้องเสียใจ

เพราะรักคำเดียวแค่นั้นเลย
ไม่คิดเลย ไม่น่าเลย
รู้งี้ฉันจะไม่พูดเลย ไม่พูดเลย ไม่น่าเลย
กี่ร้อยวันที่ผูกพันต้องมาพังเพราะว่าคำไม่กี่คำ
บทรียนที่ฉันต้องหลาบจำ
เสียใจไปก็คงไม่ทัน
ฉันย้อนอดีตไม่ได้

ก็ไม่คิดว่าเพียงแค่คำคำเดียว
จะทำให้เราต้องห่างกัน
ก็ไม่คิดว่าเพียงแค่นาทีเดียว
จะทำให้เราต้องจบกัน
ก็ไม่คิดว่าคำว่ารักคำเดียว
จะพังทั้งหมดความสัมพันธ์
แต่ว่าฉันไม่อาจจะย้อนเวลา
ก็ได้แต่หวังให้เธอนั้นกลับมา

แค่วินาทีนั้น และเพราะไม่กี่คำ
ไม่ทันระวังต้องเสียใจ

เพราะรักคำเดียวแค่นั้นเลย
ไม่คิดเลย ไม่น่าเลย
รู้งี้ฉันจะไม่พูดเลย ไม่พูดเลย ไม่น่าเลย
กี่ร้อยวันที่ผูกพันต้องมาพังเพราะว่าคำไม่กี่คำ
บทรียนที่ฉันต้องหลาบจำ
เสียใจไปก็คงไม่ทัน
ฉันย้อนอดีตไม่ได้

เพราะรักคำเดียวแค่นั้นเลย
ไม่คิดเลย ไม่น่าเลย
รู้งี้ฉันจะไม่พูดเลย ไม่พูดเลย ไม่น่าเลย
กี่ร้อยวันที่ผูกพันต้องมาพังเพราะว่าคำไม่กี่คำ
บทรียนที่ฉันต้องหลาบจำ
เสียใจไปก็คงไม่ทัน
ฉันย้อนอดีตไม่ได้