Œwiat, który zamkn¹³ swe bramy na klucz
Czas popêdza i goni nas...
Gruby mur na drodze stoi nam
Wo³am wiêc, przecie¿ ktoœ ju¿ tam jest
Mo¿e spe³ni me sny i uchyli choæ drzwi

Za murem jest, mówiê wam
Œwiat cudowny jak sen
A kto ma klucze do bram
Tego nie wiem nie

Tak, chcia³bym przetrwaæ choæ tam kilka chwil
Zdzieraæ g³os, zdzieraæ gard³o do krwi
Powiedz mi jak wejϾ, no jak?
Ile si³ trzeba mi, by trwaæ w myœlach
¯e z drugiej strony stanê ja

W górê piêœæ, walczyæ czas
Przetrwaæ chcê, ale jak?
Zburzyæ mur? Wstrzymaæ czas?
Dzieñ za dniem staæ jak g³az!