Άσπρη βαρκούλα του ψαράÁspri varkúla tou psará
Γιατί είσαι στολισμένηGiati eísai stolisméni
Η μάνα του, η μάνα του, με στόλισεI mána tou, i mána tou, me stólise
Στη μαύρη γης με στέλνειSti mávri gís me stélni
Μη με σκεπάζεις, ουρανέMi me skepázeis, ourané
Μη με πλακώνεις, χώμαMi me plakónis, chómata
Γιατί εγώ, γιατί εγώ δεν χάρηκαGiati egó, giati egó den chárika
Τα νιάτα μου ακόμαTa niáta mou akóma

Ποιος ουρανόςPoios ouranós
Ποια θάλασσαPoia thálassa
Ποια βρύση δε θολώνειPoia vrýsi de tholoní
Ποια μάνα, ποια μάναPoia mána, poia mána
Χάνει το παιδίChánei to paidí
Κι η λύπη δεν τη λιώνειKi i lípi den ti líoni
Ποια μάνα χάνει το παιδίPoia mána chánei to paidí
Κι ο πόνος δεν τη λιώνειKi o pónos den ti líoni