Δεν είναι η στιγμήDen einai i stigmi
ν’ αλλάξει η ζωήn’ allaxei i zoi
μαθαίνεις έτσι κι έτσι ζειςmathaineis etsi ki etsi zis
Κι αν δεν μπορεί εσύKi an den borei esy
κι αν δεν μπορώ μαζίki an den boro mazi
δε θα μπορέσει άλλος κανείςde tha boresei allos kaneis

Σε δυο λεπτά χτυπάει καλοκαίριSe dyo lepta chtypaei kalokairi
κι όταν χτυπάει μι’ αγάπη, το σώμα το ξέρειki otan chtypaei mi’ agapi, to soma to xerei

Η ώρα της ζωήςI ora tis zois
αρχίζει, μην αργείςarchizei, min argeis
κι αν δεν ζούμε καλά, είσαι ένα αλλάki an den zume kala, ise ena alla
που τα πάντα αλλάζειpou ta panta allazei
Η ώρα της ζωήςI ora tis zois
αρχίζει μόλις πειςarchizei molis peis
πες μου μια ώρα εσύ να είμαι εκείpes mou mia ora esy na eimai ekei
και ο κόσμος σου μοιάζειkai o kosmos sou moiazei
Τι ώρα θα βγούμεTi ora tha vgoume

Σε τέτοιες εποχέςSe teties epoxes
με τις φωτιές σβηστέςme tis foties svisthes
μια σπίθα αξίζει για να ζειςmia spitha axizei gia na zis
Για κοίτα με λοιπόνGia koita me lipon
να γίνουν παρελθόνna ghinoun parelthon
οι χίλιες μέρες της βροχήςoi chilioi meres tis vroxis

Σε δυο λεπτά χτυπάει καλοκαίριSe dyo lepta chtypaei kalokairi
κι όταν χτυπάει μι’ αγάπη, το σώμα το ξέρειki otan chtypaei mi’ agapi, to soma to xerei

Αν κάτι θες πολύAn kati thes poly
πες το λοιπόν, πες «το θέλω»pes to lipon, pes \"to thelo
κι ολόκληρη τη γηki olokliri ti gi
στον ουρανό θα σου φέρωston ourano tha sou fero