Η πόλη γκρίζα τα φώτα χαμηλάI pólī gkríza ta fóta chamilà
Και ένα δάκρυ στο πρόσωπο κυλάKe éna dákry sto prósopo kylá
Κι η νύχτα απόψε στα μάτια μου ρωγμήKi i nýchta apópse sta mátia mou rogmí
Ποια χέρια σ' αγγίζουνPoia chéria s' angízoun
Ποιο χάδι ποιο κορμίPoio chádi poio kormí

Είσ' ακόμα μια πληγήEís' akóma mia pligí
Είσ' αρρώστια μου κρυφήEís' arróstia mou kryfí
Και σε θέλω κάθε νύχτα πιο πολύKe se thélo káthe nýchta pio polý
Είσ' ακόμα μια πληγήEís' akóma mia pligí
Είσ' αρρώστια μου κρυφήEís' arróstia mou kryfí
Δεν αντέχω μακριά σου ούτε στιγμήDen antécho makriá sou úte stigmí

Μ' αγκαλιάζει το σκοτάδιM' agkalíazi to skotádi
Στο κρεβάτι κάθε βράδυSto kreváti káthe vrády
Και δε βλέπω το δικό σου ουρανόKe de vlépo to dikó sou ouranó
Το μυαλό μου κύκλους κάνειTo myaló mou kýklous kánei
Το παράπονο με πιάνειTo parápono me piáni
Που μ' αφήνεις μ' ένα όνειρο γυμνόPou m' afíneis m' éna óneiro gymnó
Μ' αγκαλιάζει το σκοτάδιM' agkalíazi to skotádi
Στο κρεβάτι κάθε βράδυSto kreváti káthe vrády
Μια συγγνώμη δε σου φτάνει, τι να πωMia syngnómi de sou ftánei, ti na po
Και θα κάνω ό, τι ζητήσειςKe tha káno ó, ti zitíseis
Φτάνει μόνο να γυρίσειςFtánei móno na gýriseis
Τι σου φταίω που ακόμα σ' αγαπώTi sou ftéo pou akóma s' agapó

Η βρύση στάζει μου κάνει συντροφιάI vrýsi stázei mou kánei syntrofia
Στάλα-στάλα για σένα μου μιλάStála-stála gia séna mou milá
Θολό το τζάμι το σώμα μου στεγνόTholó to tzámi to sóma mou stegnó
Και χάνομαι απόψε στης νύχτας τον καπνόKe chánome apópse stis nýchtas ton kapnó