reen val neer op bruin baksteen
dieselfde ding alweer
dans as die skote klap
'n deurgewerkte slet
gedurig oproerig

jy weet
jy weet jy's reg
wie is ek om te stry
konfrontasie te vermy
my een hand solank om jou nek te kry
wie is ek om te stry

druk jou ore toe
dieselfde ding alweer
permanente sirenes
die klankbaan van ons lewens
sit jou suurstofmasker aan
jou kop tussen jou bene

selde bevredig
maar dikwels tevrede
met die wonderlike waaglikheid
van ons oorlewing

dit was die moeite werd
net om jou gesig te sien