Vroeger was het Praathuis
Vol vertier
Voor ieder dier
Voor ieder dier
Toen vloeide prik en grenadine
Rijkelijk, in overvloed
Toen draafde ik met porties noten
Toen was het GOED

Maar nu, kijk zelf maar
Het is niks meer

Eenzaam en verlaten
Staat het Praathuis in het woud
Je hoort geen dier meer
Vrolijk praten
De kachel uit
Alles is koud
En strakjes komt de Tand des Tijds
Die alles doet verslijten
Die alles doet vergaan
Dan zie je me staan grienen
Bij mijn ruine
Bij mijn ruine... (snik, snik)