Mijn vader valt in slaap
Op het strand
De wind die bladert
Door zijn krant
En leest
Wat er is geweest
Wat er is gezegd
Zij heeft geen oordeel
En zij spreekt
Geen recht

Mijn moeder neemt mij mee
Naar de zee
Tot aan mijn knieën
In het water
Mijn vader ligt
Nog steeds te slapen
En vergeet
Wat er is geweest
Wat er is gezegd
Hij heeft geen oordeel
En hij spreekt
Geen recht

Ik zie de witte huizen
Langs de boulevard
Voor de Vuurbaak
Staat een kunstenaar
Hij schildert en schudt
De wereld door elkaar
En maakt de leugen
Waar

De wind die draait
De zeilboot keert
En laveert
Tegen de stroom

Van wat er is geweest
Wat er is gezegd
Hij heeft geen oordeel
En hij spreekt
Geen recht